Sieć Tofu została stworzona przez Fujitsu jako integralny składnik superkomputera K, uruchomionego w 2012 roku. Jednym z największych wyzwań przed którymi stają twórcy superkomputerów jest zapewnienie szybkiej i wydajnej komunikacji pomiędzy poszczególnymi procesorami.
Każdy z węzłów superkomputera wykonuje dużą ilość obliczeń w coraz krótszym czasie. Co jakiś czas węzły muszą wymieniać dane z innymi węzłami klastra. W przypadku gdy sieć jest powolna, wysoka wydajność węzła nie może zostać w pełni wykorzystana.
Tofu to skrót od “Torus Fusion” które symbolizuje 6-ciowymiarową kombinację połączeń toroidalnych. Trochę trudno sobie to wyobrazić dlatego warto spojrzeć na model:
Taka architektura, działając w topologii mesh, zapewnia wiele dróg komunikacji pomiędzy sąsiadującymi węzłami. Przesyłanie danych po najkrótszej (najszybszej) trasie przyczynia się do skrócenia czasu komunikacji pomiędzy węzłami.
Dzięki temu, że jest to topologia mesh, sieć jest w stanie łatwo wykryć i odciąć zepsuty węzeł bez większego wpływu na wydajność całego klastra.
Sieć Tofu jest konsekwentnie rozwijana przez Fujitsu, które zwiększa jej przepustowość oraz pojemność. Przekłada się to również na latencję: w aktualnej odsłonie, sieć Tofu D działa dwukrotnie szybciej niż niż Tofu, osiągając efektywny czas przesyłu między procesorami różnych węzłów na poziomie 500 ns (!).
Skalowalność sieci Tofu D wynosi obecnie niemal 159 tys. węzłów, przy czym chodzi tutaj o praktycznie udowodnioną skalowalność, a nie o parametr teoretyczny. Nieco więcej o różnych wariantach sieci Tofu oraz o technologiach które przyczyniły się do zwiększenia jej efektywności można poczytać w opracowaniu naukowców uczestniczących w tworzeniu superkomputerów Fujitsu: https://www.fujitsu.com/hk/imagesgig5/08514929.pdf
Sieć Tofu D została także użyta w systemie PRIMEHPC FX1000, który jest już oferowany komercyjnie na terenie Europy. Podstawowa jednostka FX1000 z których buduje się superkomputer liczy sobie 384 nody chłodzone cieczą i mieści się w jednej szafie rack.
Fujitsu przygotowało również propozycję dla mniej wymagających zastosowań, FX700, który oferowany jest w chłodzonych powietrzem „cegiełkach” liczących sobie po 8 węzłów w obudowie 2U i łączących się za pomocą „tradycyjnej” sieci Infiniband EDR lub HDR100.
Jeżeli planujesz zbudować w swojej organizacji superkomputer pod algorytmy, które wymagają szybkiej komunikacji pomiędzy procesorami różnych węzłów, chętnie przedstawimy więcej informacji. Zapraszamy do kontaktu np. przez formularz na naszej stronie.
Comments